0

ජිවිතයේ පියමන් කල පිය ගැට පෙළ කටුක
ඉතිරි උනේ මේ දකිනා අවසන් දුර මතක
ඉතින් අවසරයි දකින්න මගේ පුතේ ඔබව ~~
වැලි මළුවේ නුඹ ඉන්දහන් මන් එනතුරු දිනක

පුංචි කාලේ දවසක්දා බෝමලුවේ කොනක
සසර පුරුද්දට ඇහුවා බුදු පුතෙකුන් වෙන්න
එදා ඉඳන් මම දකින්නේ මගේ පුතේ නුඹව
සිල් ගන්නා දවසට නුඹ බණ කියනා අරුම

සංසාරෙන් එතෙර වෙලා මෙතේ බුදුන් ළඟම
බණ පදයක් කියා දියන් නුඹේ අම්මට පිනට
රහතන් උතුමන් වැඩි මේ පින් භුමිය තුලම
මිය යන කොට මට පේනවා පිරිත් කියන පුතුව ~~~

0 comments:

Post a Comment

Back to Top