සොයා නිමක් නැති ගමන අතරමග
දෑස මානයේ හමුවුණු
හැම අම්බලමක් ළගම
නැවති මා සොයන අරමුණ ..
කවදා කෙලෙසකවත් මසිත
මෙල්ල කරන්න වැයම් නොකලාට
සිතිවිලි මෙල්ලකොට ....
අයාලේ යන අරමුණ අරමුණක් කරා
පැදකුණු කරන්න මාවත ...
පෙන්නු නුඹ ...
යදමින් බැඳ සිරකොට තබා ගත් හදවත
කොයිතරම් හිර කරත් සිතිවිලී
පිටාර ගලන හැඟුමන් කොටු කරන්න
ඔය හිතුවන්කාර ඇස් දෙක ළඟ
නොහැකි වුනු මම අසරණ වූ තරම්
ඉසිඹුවක් ඇසිල්ලෙන් කෝලිත්තම්
දඟ සිනා ළඟ මා සිත
නුඹට අවනත වූ තරම් ..අරුමයක්
ජීවිතේ කාලයක් පන්හිඳයි පත් ඉරුයි
වුනා සිය ජීවිතේ ...
කාලයේ වැලිතලා යටකලා කවි සිතම
අමතකව වල් වැදුණු සොඳුරු ඒ සිත් ගොමුව
යලිත් මල් පුබුදන්න දිය බිඳක් විය නුඹම
තද කරන් පියාගෙන දෑස් තුල දඟ කරන
මට හොරෙන් ගලා යන කඳුලක පහස
සීතලට දැණුනු විට කම්මුලට ...
මගේ හිතට වදන් නෑ කියා දෙන්නට නුඹට
මට නැතත් මගේ හිත ...
නුඹට ආදරේ තරම ...
Posted by
0 comments:
Post a Comment