සිහින පියාපත්

ජාතිය අඳුරු රැයකදී තනි වෙලා ඇතේ
දේශය රකින මග පෙන්වන අයෙකු නැතේ
යන්නට නොදී හෙළයට හිස හැරුණු අතේ
සවියක් වෙලා යලි ඉපදෙනු ගැමුණු පුතේ

ජාතිය නඟා සිටුවන්නට යුධ වැදුණු
නුඹේ විරු අසිපතින් ජාතිය නීති රැකුණු
ලෝකෙන් උතුම් රට යැයි එදා නම රැඳුනු
සයනෙන් නැගිට යලි එනු මැන දෙටු ගැමුණු

ජාතිය මෙලෙස ගියෝතින් යලි යයි වැනසී
හිඳීමීද කෙලෙස වාවාගෙන මම සැනසී
වේලු සුමන මම වෙමී ඔබ එනු සැරසී
වෙහෙර මවුන් හට සැතපෙනු දී සැනහී...